İnhalanlar

İnhalanlar, psikoaktif veya zihin değiştirici bir etki yaratmak için solunabilen kimyasal buharlar üreten uçucu maddelerdir. Diğer kötüye kullanılan maddeler solunabilse de, "inhalanlar" terimi, temel ortak özelliği nadiren veya hiç inhalasyon dışında herhangi bir yolla alınmaması olan çeşitli maddeleri tanımlamak için kullanılır. Bu tanım, farklı farmakolojik etkilere sahip olabilen ve yüzlerce farklı üründe bulunan çok çeşitli kimyasalları kapsar. Sonuç olarak, inhalanların kesin bir şekilde kategorize edilmesi zordur. Bir sınıflandırma sistemi, ev, endüstriyel ve tıbbi ürünlerde sıklıkla bulundukları formlara göre dört genel inhalan kategorisi listeler: uçucu çözücüler, aerosoller, gazlar ve nitritler.

İnhalanlar burun veya ağız yoluyla çeşitli yollarla solunabilir, örneğin:

kaplardan çıkan dumanı "koklamak" veya "burundan çekmek";
aerosolleri doğrudan buruna veya ağza püskürtmek;
"torbalama" — plastik veya kağıt bir torbanın içine püskürtülen veya bırakılan maddelerin dumanını koklamak veya solumak
ağza tıkılan inhalant emdirilmiş bir bezden "üfleme" ve azot oksitle doldurulmuş balonlardan soluma.

2010 Ulusal Uyuşturucu Kullanımı ve Sağlık Anketi'ne (NSDUH) göre, son 12 ay içinde ilk kez inhalan kullanan 12 yaş ve üzeri 793.000 kişi vardı; bunların ,4'ü 18 yaşın altındaydı. Aslında, inhalanlar - özellikle uçucu çözücüler, gazlar ve aerosoller - uyuşturucu kullanan küçük çocuklar arasında genellikle en kolay ve ilk kötüye kullanım seçenekleridir. NIDA'nın 8., 10. ve 12. sınıf öğrencilerine yönelik yıllık MTF anketi, 8. sınıf öğrencileri arasında sürekli olarak en yüksek güncel, geçmiş yıl ve yaşam boyu inhalan kullanım oranlarını bildirmektedir.

İnhalant kullanımı, 1990'ların ortalarındaki zirve yıllarına kıyasla 8., 10. ve 12. sınıf öğrencileri arasında önemli ölçüde azaldı (şekle bakın). 2011 MTF anketine göre, 8., 10. ve 12. sınıf öğrencileri için geçen yıl kullanımı sırasıyla %7,0, %4,5 ve %3,2 olarak bildirildi. National Capital Poison Center tarafından derlenen veriler ayrıca ABD zehirlenme kontrol merkezlerine bildirilen inhalant vakalarının yaygınlığında bir düşüş olduğunu gösteriyor - 1993'ten 2008'e düşüş. Yaygınlık, 12 ila 17 yaş arasındaki çocuklarda en yüksekti ve 14 yaşındakilerde zirveye ulaştı.

Solunan kimyasallar akciğerler aracılığıyla hızla kan dolaşımına emilir ve hızla beyne ve diğer organlara dağıtılır. Kullanıcı, soluduktan saniyeler sonra alkolün ürettiği etkilere benzer diğer etkilerle birlikte sarhoşluk yaşar. Alkol benzeri etkiler arasında peltek konuşma; hareketleri koordine edememe; öfori; ve baş dönmesi sayılabilir. Ayrıca kullanıcılar baş dönmesi, halüsinasyonlar ve sanrılar yaşayabilir.

Sarhoşluk sadece birkaç dakika sürdüğü için, istismarcılar genellikle birkaç saat boyunca tekrar tekrar soluyarak yüksekliğini uzatmaya çalışırlar ki bu çok tehlikeli bir uygulamadır. Art arda solumalarla, istismarcılar bilinç kaybı ve hatta muhtemelen ölüm yaşayabilirler. En azından, daha az engellenmiş ve daha az kontrol sahibi hissedeceklerdir. Yoğun inhalant kullanımından sonra, istismarcılar birkaç saat boyunca uyuşuk hissedebilir ve uzun süreli bir baş ağrısı yaşayabilirler.