Güvenlik Bilgi Formları (SDS)

Güvenlik bilgi formu veya SDS (GHS, son revizyonlarında malzeme güvenlik bilgi formundan “malzeme” kelimesini çıkardı) özellikle işyerinde kullanım için tasarlanmıştır. 2012 yılında revize edilen Tehlike İletişim Standardı (HCS) (29 CFR 1910.1200(g)), kimyasal üreticisinin, dağıtıcısının veya ithalatçısının her tehlikeli kimyasal için bu tehlikeler hakkında bilgi iletmek amacıyla alt kullanıcılara Güvenlik Bilgi Formları (SDS) (eskiden MSDS veya Malzeme Güvenlik Bilgi Formları) sağlamasını gerektirir. İşverenlerin ve çalışanların işyerinde kimyasal ürünün tehlikeleri, kullanımları ve risk yönetimi açısından özlü, ilgili ve doğru bilgi edinmelerini sağlayan kimyasal ürün hakkında kapsamlı bilgi sağlamalıdır. Mevcut endüstri önerilerinde ve ülkeye özgü gerekliliklerde bazı farklılıklar olsa da, aşağıdaki başlıkları belirtilen sırayla içerecek şekilde 16 bölümlük bir SDS konusunda anlaşmaya varılmıştır:

• Tanılama
• Tehlike(ler)in tanımlanması
• Bileşim/İçindekiler hakkında bilgi
• İlk yardım önlemleri
• Yangınla mücadele önlemleri
• Kaza sonucu salınım önlemleri
• Taşıma ve depolama
• Maruziyet kontrolü/kişisel koruma
• Fiziksel ve kimyasal özellikler
• Kimyasal kararlılık ve reaktivite
• Toksikolojik bilgiler
• Ekolojik bilgiler
• Bertaraf hususları
• Taşımacılık bilgileri
• Düzenleyici bilgiler
• Diğer bilgiler

GHS ile uluslararası endüstri önerileri arasındaki temel fark, 2. ve 3. bölümlerin sırayla tersine çevrilmiş olmasıdır. GHS SDS başlıkları, sıralaması ve içeriği ISO, Avrupa Birliği ve ANSI MSDS/SDS gerekliliklerine benzerdir. SDS, tehlikeleri tanımlamak için kullanılan verilerin açık bir tanımını sağlamalıdır. Bir MSDS/SDS'nin içeriğini ve formatını GHS SDS ile karşılaştıran bir tablo, ABD İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresi (OSHA) GHS kılavuzunun Ek A'sında verilmiştir.